notabilis
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
notābilis | |
Clásico (AFI): | [nɔˈtaː.bɪ.lɪs] |
Etimología[editar]
De notō, -āre ("marcar") y el sufijo -bilis.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | notābilis | notābile | notābilēs | notābilia |
Vocativo | notābilis | notābile | notābilēs | notābilia |
Acusativo | notābilem | notābile | notābilēs notābilīs |
notābilia |
Genitivo | notābilis | notābilis | notābilium | notābilium |
Dativo | notābilī | notābilī | notābilibus | notābilibus |
Ablativo | notābilī | notābilī | notābilibus | notābilibus |
- b
- Prominente, eminente.
- Uso: dícese de personas.1
- 2
- Que se puede observar fácilmente, conspicuo.1