novior
Latín[editar]
| novior | |
| clásico (AFI) | [ˈnɔ.wɪ.ɔr] |
| rima | o.u̯i.or |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | novior | novius | noviōrēs | noviōra |
| Vocativo | novior | novius | noviōrēs | noviōra |
| Acusativo | noviōrem | novius | noviōrēs | noviōra |
| Genitivo | noviōris | noviōris | noviōrum | noviōrum |
| Dativo | noviōrī | noviōrī | noviōribus | noviōribus |
| Ablativo | noviōre | noviōre | noviōribus | noviōribus |
- 1
- Comparativo de novus.