numeratio
Latín[editar]
| numerātiō | |
| clásico (AFI) | [nʊ.mɛˈraː.tɪ.oː] |
| rima | a.ti.o |
Etimología[editar]
De numerō, -āre ("contar") y el sufijo tiō, y aquel la verbalización de numerus ("número").1
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | numerātiō | numerātiōnēs |
| Vocativo | numerātiō | numerātiōnēs |
| Acusativo | numerātiōnem | numerātiōnēs |
| Genitivo | numerātiōnis | numerātiōnum |
| Dativo | numerātiōnī | numerātiōnibus |
| Ablativo | numerātiōne | numerātiōnibus |