obitus
Latín[editar]
| obitus | |
| clásico (AFI) | [ˈɔ.bɪ.tʊs] |
| rima | o.bi.tus |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | obitus | obita | obitum | obitī | obitae | obita |
| Vocativo | obite | obita | obitum | obitī | obitae | obita |
| Acusativo | obitum | obitam | obitum | obitōs | obitās | obita |
| Genitivo | obitī | obitae | obitī | obitōrum | obitārum | obitōrum |
| Dativo | obitō | obitae | obitō | obitīs | obitīs | obitīs |
| Ablativo | obitō | obitā | obitō | obitīs | obitīs | obitīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de obeō.