obscurus
| obscūrus | |
| clásico (AFI) | [ɔpsˈkuː.rʊs] |
| rima | ob.sku.rus |
Etimología
[editar]Del protoitálico *skoi-ro-, y este del protoindoeuropeo *skoh₂-i-ro-.[1] Compárese el griego antiguo σκίρον (skíron) ("descripción de un parasol blanco"), el gótico 𐍃𐌺𐌴𐌹𐍂𐍃 (skeirs) ("claro", "luminoso") y el nórdico antiguo skírr ("claro", "luminoso").[1]
Adjetivo
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | obscūrus | obscūra | obscūrum | obscūrī | obscūrae | obscūra |
| Vocativo | obscūre | obscūra | obscūrum | obscūrī | obscūrae | obscūra |
| Acusativo | obscūrum | obscūram | obscūrum | obscūrōs | obscūrās | obscūra |
| Genitivo | obscūrī | obscūrae | obscūrī | obscūrōrum | obscūrārum | obscūrōrum |
| Dativo | obscūrō | obscūrae | obscūrō | obscūrīs | obscūrīs | obscūrīs |
| Ablativo | obscūrō | obscūrā | obscūrō | obscūrīs | obscūrīs | obscūrīs |
- 1
- Oscuro, tenebroso.
- Sinónimos: tenebrōsus, tenebricus, opācus
- Antónimos: clarus (clārus), nitidus, lucidus (lūcidus)
- 2
- Oscuro, difícil de comprender.
- 3
- Incierto.
Referencias y notas
[editar]- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 422-423. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.