oppugno

Latín

oppugnō
clásico (AFI)	[ɔpˈpʊŋ.noː]
variantes	obpugnō

Etimología

Del prefijo ob- (preposición) y pugnō, -āre ('luchar').

Verbo transitivo

presente activo oppugnō, presente infinitivo oppugnāre, perfecto activo oppugnāvī, supino oppugnātum.

1

Atacar (una ciudad), sitiar, asaltar.

• Sinónimos: appugnō, petō

2

Atacar, tentar.

• Uso: figurativo.

Conjugación

Flexión de oppugnōprimera conjugación, perfecto con v

indicativo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	oppugnō	oppugnās	oppugnat	oppugnāmus	oppugnātis	oppugnant
	imperfecto	oppugnābam	oppugnābās	oppugnābat	oppugnābāmus	oppugnābātis	oppugnābant
	futuro	oppugnābō	oppugnābis	oppugnābit	oppugnābimus	oppugnābitis	oppugnābunt
	perfecto	oppugnāvī	oppugnāvistī	oppugnāvit	oppugnāvimus	oppugnāvistis	oppugnāvērunt, oppugnāvēre
	pluscuamperfecto	oppugnāveram	oppugnāverās	oppugnāverat	oppugnāverāmus	oppugnāverātis	oppugnāverant
	futuro perfecto	oppugnāverō	oppugnāveris	oppugnāverit	oppugnāverimus	oppugnāveritis	oppugnāverint
pasivo	presente	oppugnor	oppugnāris, oppugnāre	oppugnātur	oppugnāmur	oppugnāminī	oppugnantur
	imperfecto	oppugnābar	oppugnābāris, oppugnābāre	oppugnābātur	oppugnābāmur	oppugnābāminī	oppugnābantur
	futuro	oppugnābor	oppugnāberis, oppugnābere	oppugnābitur	oppugnābimur	oppugnābiminī	oppugnābuntur
	perfecto	oppugnātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	oppugnātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	oppugnātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	oppugnem	oppugnēs	oppugnet	oppugnēmus	oppugnētis	oppugnent
	imperfecto	oppugnārem	oppugnārēs	oppugnāret	oppugnārēmus	oppugnārētis	oppugnārent
	perfecto	oppugnāverim	oppugnāverīs	oppugnāverit	oppugnāverīmus	oppugnāverītis	oppugnāverint
	pluscuamperfecto	oppugnāvissem	oppugnāvissēs	oppugnāvisset	oppugnāvissēmus	oppugnāvissētis	oppugnāvissent
pasivo	presente	oppugner	oppugnēris, oppugnēre	oppugnētur	oppugnēmur	oppugnēminī	oppugnentur
	imperfecto	oppugnārer	oppugnārēris, oppugnārēre	oppugnārētur	oppugnārēmur	oppugnārēminī	oppugnārentur
	perfecto	oppugnātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	oppugnātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	oppugnā	oppugnātō	oppugnātō	oppugnāre	oppugnātor	oppugnātor
	plural	oppugnāte	oppugnātōte	oppugnantō	oppugnāminī	—	oppugnantor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		oppugnāre	oppugnāvisse	oppugnātūrus -a,-um esse	oppugnārī	oppugnātus -a,-um esse	oppugnātum īrī
participios		oppugnāns (oppugnantis)	—	oppugnātūrus -a,-um	—	oppugnātus -a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo		acusativo	dativo/ablativo
		oppugnandum	oppugnandī	oppugnandō	oppugnandus -a,-um	oppugnātum	oppugnātū