organillo
Apariencia
| organillo | |
| yeísta (AFI) | [oɾɣ̞aˈniʝo] |
| no yeísta (AFI) | [oɾɣ̞aˈniʎo] |
| sheísta (AFI) | [oɾɣ̞aˈniʃo] |
| zheísta (AFI) | [oɾɣ̞aˈniʒo] |
| silabación | or-ga-ni-llo |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| variantes | organito |
| rimas | i.ʝo, i.ʎo, i.ʒo, i.ʃo |
Etimología
[editar]Diminutivo de órgano.
Sustantivo masculino
[editar]organillo ¦ plural: organillos
- 1 Música, instrumentos
- Órgano pequeño o piano que se hace sonar por medio de un cilindro con púas movido por un manubrio, y encerrado en un cajón portátil.[1]
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
Referencias y notas
[editar]- ↑ «organillo» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Calpe. 15.ª ed, Madrid, 1925.