papu
Apariencia
| papu | |
| pronunciación (AFI) | [ˈpapu] |
| silabación | pa-pu |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | a.pu |
Etimología 1
[editar]Del catalán papu, masculino de papa, a su vez de pap, del latín pappare.
Sustantivo masculino
[editar]papu ¦ plural: papus
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
Etimología 2
[editar]Alteración fonética de papá.
Sustantivo masculino
[editar]papu ¦ plural: papus
- 1
- Vocativo usado para sobrar a alguien.
- Sinónimo: papá
Asturiano
[editar]| papu | |
| pronunciación (AFI) | [ˈpa.pu] |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
[editar]| Singular | Plural |
|---|---|
| papos |
- 4 Anatomía
- Pantorrilla.
- Sinónimo: pantorría
Referencias y notas
[editar]- ↑ VV. AA. Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana tomo 41. Editorial: Espasa-Calpe. Madrid, 1908.
Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:a.pu
- ES:Palabras provenientes del catalán
- ES:Sustantivos masculinos
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos regulares
- ES:Términos coloquiales
- ES:Palabras formadas por alteración fonética
- Asturiano
- AST:Sustantivos masculinos
- AST:Sustantivos
- AST:Anatomía