partio
Apariencia
Finés
[editar]partio | |
pronunciación (AFI) | [ˈpɑ̝rˌt̪iˌo̞] |
silabación | par-ti-o |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɑrtio |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo
[editar]- 1
- Patrulla.
- 2
- Escultismo.
partio | |
clásico (AFI) | partiō [ˈpärt̪ioː] |
eclesiástico (AFI) | partiō [ˈpärt̪͡s̪io] |
clásico (AFI) | partiō [ˈpärt̪ioː] |
eclesiástico (AFI) | partiō [ˈpärt̪͡s̪io] |
variantes | partior[1] |
rima | ar.ti.oː |
Etimología 1
[editar]De pars, del protoindoeuropeo *pr̥(h₃)tis[2], en última instancia del protoindoeuropeo *ph₃r- ("dividir"). Compárese el irlandés antiguo rann ("parte"), el griego antiguo περάω ("vender"), el lituano pir̃kti ("comprar") y el hitita pár-ši-ya-az-zi ("él divide").
Verbo transitivo
[editar]presente activo partiō, presente infinitivo partīre, perfecto activo partīvī, supino partītum.
- 1
- Partir, dividir.
- 2
- Compartir, distribuir.
Conjugación
[editar]Flexión de partiōcuarta conjugación, perfecto con v
Descendientes
[editar]Etimología 2
[editar]De pario.
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | partiō | partiōnēs |
Vocativo | partiō | partiōnēs |
Acusativo | partiōnem | partiōnēs |
Genitivo | partiōnis | partiōnum |
Dativo | partiōnī | partiōnibus |
Ablativo | partiōne | partiōnibus |
Referencias y notas
[editar]- ↑ deponente
- ↑ J. P. Mallory & Douglas Q. Adams. The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world. Página 273. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 2006. ISBN: 9780199287918.