pensitabundus
Latín[editar]
| pensitabundus | |
| clásico (AFI) | [pẽːs̠ɪt̪äˈbʊn̪d̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [pensit̪äˈbun̪d̪us] |
| rima | un.dus |
Etimología[editar]
De pensito ("sopesar") y el sufijo -bundus.
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | pensitabundus | pensitabunda | pensitabundum | pensitabundī | pensitabundae | pensitabunda |
| Vocativo | pensitabunde | pensitabunda | pensitabundum | pensitabundī | pensitabundae | pensitabunda |
| Acusativo | pensitabundum | pensitabundam | pensitabundum | pensitabundōs | pensitabundās | pensitabunda |
| Genitivo | pensitabundī | pensitabundae | pensitabundī | pensitabundōrum | pensitabundārum | pensitabundōrum |
| Dativo | pensitabundō | pensitabundae | pensitabundō | pensitabundīs | pensitabundīs | pensitabundīs |
| Ablativo | pensitabundō | pensitabundā | pensitabundō | pensitabundīs | pensitabundīs | pensitabundīs |
- 1
- Pensativo, meditabundo.
- Sinónimos: concoquens, meditabundus