piku
| piku | |
| pronunciación (AFI) | [pi.ku] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | piku | pikua | pikuak |
| Ergativo | pikuk | pikuak | pikuek |
| Dativo | pikuri | pikuari | pikuei |
| Genitivo | pikuren | pikuaren | pikuen |
| Comitativo | pikurekin | pikuarekin | pikuekin |
| Benefactivo | pikurentzat | pikuarentzat | pikuentzat |
| Causativo | pikurengatik | pikuarengatik | pikuengatik |
| Instrumental | pikuz | pikuaz | pikuez |
| Inesivo | pikutan | pikuan | pikuetan |
| Separativo | pikutako | pikuko | pikuetako |
| Adlativo | pikutara | pikura | pikuetara |
| Adl. extremo | pikutaraino | pikuraino | pikuetaraino |
| Ac. adlativo | pikutarantz | pikurantz | pikuetarantz |
| Adverbial | pikutarako | pikurako | pikuetarako |
| Ablativo | pikutatik | pikutik | pikuetatik |
| Partitivo | pikurik | - |
-
|
| Prolativo | pikutzat | - |
-
|
Etimología
[editar]Del latín ficus ("higo").
Sustantivo inanimado
[editar]- 1 Frutos, alimentos
- Higo.