pinenn
Bretón[editar]
pinenn | |
Pronunciación (AFI): | /ˈpĩː.nɛn/ |
Etimología[editar]
De pin y el sufijo -enn.
Del bretón medio pinenn.1
Sustantivo femenino2[editar]
Mutación | Singular | Plural |
---|---|---|
Radical |
pinenn |
pin |
Suave |
binenn |
bin |
Aspirada |
finenn |
fin |
- 1 Botánica (árboles).
- Pino.
- Sinónimo: gwezenn-bin.
Referencias y notas[editar]
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)
- ↑ Se trata de un singulativo.