pleamar
Apariencia
pleamar | |
pronunciación (AFI) | [ple.aˈmaɾ] |
silabación | ple-a-mar[1] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
rima | aɾ |
Etimología 1
[editar]Simplificación de plenamar (plena + mar).
Sustantivo femenino
[editar]pleamar ¦ plural: pleamares
- 1 Náutica
- El nivel más alto que alcanzan las aguas en una marea creciente.
- Antónimo: bajamar.
- Ejemplo:
anclamos al pie de un pequeño promontorio bastante elevado y allí permanecimos hasta que la pleamar nos empujase.Daniel Defoe. Robinson Crusoe (1719). Página 39. Editorial: Mestas. 2015.
- 2 Náutica
- Tiempo en que la marea permanece a su máxima altura.
- Sinónimos: mar lleno, marea alta.
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Árabe: مَدّ البحر (ar)
- Alemán: Hochwasser (de)
- Bretón: gourlen (br)
- Danés: højvande (da) (neutro); flod (da) (común)
- Esperanto: alta tajdo (eo)
- Vasco: itsasgora (eu)
- Francés: marée haute (fr)
- Galés: penllanw (cy)
- Guyaratí: ભરતી (gu)
- Hindi: ज्वार (hi)
- Inglés: high tide (en)
- Italiano: alta marea (it)
- Maratí: भरती (mr)
- Neerlandés: hoogtij (nl); vloed (nl)
- Noruego bokmål: flo (no)
- Polaco: przypływ (pl)
- Portugués:
- Ruso: прилив (ru)
- Sánscrito: भरती (sa)
Referencias y notas
[editar]- ↑ Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.