potare
Entradas similares: potaré
Español[editar]
potare | |
pronunciación (AFI) | [poˈt̪a.ɾe] |
silabación | po-ta-re |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | a.ɾe |
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular (yo) del futuro de subjuntivo de potar.
- Uso: anticuado.
- 2
- Tercera persona del singular (ella, él, ello; usted, 2.ª persona) del futuro de subjuntivo de potar.
- Uso: anticuado.
Italiano[editar]
potare | |
pronunciación (AFI) | [poˈta.ɾe] |
Etimología[editar]
Del latín putare ("podar"), y este del protoindoeuropeo *puhₓ-to-s1, de la raíz *peuhₓ-, "limpio". Compárese podar.
Verbo transitivo[editar]
- 1
- Podar.
Conjugación[editar]
El verbo auxiliar es avere.
Conjugación
*: Uso formal
Latín[editar]
pōtāre | |
clásico (AFI) | [poːˈtaː.rɛ] |
rima | o.ta.re |
Forma verbal[editar]
- 1
- Infinitivo presente activo de pōtō.
Referencias y notas[editar]
- ↑ Mallory, J. P. & Adams, Douglas Q. (2006) The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world. Oxford: OUP, p. 390. ISBN 9780199287918
Categorías:
- Páginas que usan enlaces mágicos de ISBN
- Wikcionario:Desambiguación
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:a.ɾe
- ES:Formas verbales en subjuntivo
- Italiano
- IT:Palabras provenientes del latín
- IT:Verbos
- IT:Verbos transitivos
- IT:Verbos regulares
- IT:Primera conjugación
- Latín
- LA:Rimas:o.ta.re
- LA:Formas verbales en infinitivo