pourmen

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón[editar]

pourmen
pronunciación (AFI) /ˈpur.mɛn/
variantes pourmeniñ

Etimología[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo[editar]

1
Pasear.

Verbo pronominal[editar]

2
Pasearse.

Conjugación[editar]

Conjugación de pourmen
Formas no personales
Infinitivo pourmen
Participio presente

o pourmen

Participio pasado pourmenet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente pourmenan pourmenez pourmen pourmen pourmenomp pourmenit pourmenont pourmener
Pretérito imperfecto pourmenen pourmenes pourmene pourmene pourmenemp pourmenec'h pourmenent pourmened
Pretérito perfecto pourmenis pourmenjout pourmenas pourmenas pourmenjomp pourmenjoc'h pourmenjont pourmenjod
Futuro pourmenin pourmeni pourmeno pourmeno pourmenimp pourmenot pourmenint pourmenor
Modo condicional
Presente pourmenfen pourmenfes pourmenfe pourmenfe pourmenfemp pourmenfec'h pourmenfent pourmenfed
Pretérito pourmenjen pourmenjes pourmenje pourmenje pourmenjemp pourmenjec'h pourmenjent pourmenjed
Modo imperativo
Presente pourmen pourmenet pourmenet pourmenomp pourmenit pourmenent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional[editar]

Referencias y notas[editar]