praecautio
Apariencia
praecautiō | |
clásico (AFI) | [praɪˈkaʊ.tɪ.oː] |
grafías alternativas | præcautiō |
rima | au̯.ti.o |
Etimología
[editar]De praecaveō, -ēre ('precaver') y el sufijo tiō,[1] y aquel del prefijo prae- y caveō, -ēre ("estar en guardia").[2]
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | praecautiō | praecautiōnēs |
Vocativo | praecautiō | praecautiōnēs |
Acusativo | praecautiōnem | praecautiōnēs |
Genitivo | praecautiōnis | praecautiōnum |
Dativo | praecautiōnī | praecautiōnibus |
Ablativo | praecautiōne | praecautiōnibus |
- 1
- Precaución.
- Uso: latín post-clásico.[1]
Referencias y notas
[editar]- 1 2 «praecautio» en A Latin Dictionary. Charlton T. Lewis. Editado por: Charles Short. Editorial: Harper and Brothers. Nueva York, 1879. ISBN: 9780198642015.
- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.