putus
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
Etimología 1[editar]
putus | |
Clásico (AFI): | [ˈpʊ.tʊs] |
De putō, -āre ("limpiar").
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | putus | puta | putum | putī | putae | puta |
Vocativo | pute | puta | putum | putī | putae | puta |
Acusativo | putum | putam | putum | putōs | putās | puta |
Genitivo | putī | putae | putī | putōrum | putārum | putōrum |
Dativo | putō | putae | putō | putīs | putīs | putīs |
Ablativo | putō | putā | putō | putīs | putīs | putīs |
- 1
- Puro.
- 2
- Genuino.
Etimología 2[editar]
putus | |
Clásico (AFI): | [ˈpʊ.tʊs] |
Variante: | pūsus |
Del protoitálico *put-o-, y este del protoindoeuropeo *put-lo-.1 Compárese el sánscrito putrá ("hijo", "niño", "cachorro") y el avéstico puϑra ("hijo").1
Sustantivo masculino[editar]
2.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | putus | putī |
Vocativo | pute | putī |
Acusativo | putum | putōs |
Genitivo | putī | putōrum |
Dativo | putō | putīs |
Ablativo | putō | putīs |
- 1
- Niño.
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 502/503. ISBN 978-90-04-16797-1