quartus
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
| quārtus | |
| Clásico (AFI): | [ˈkʷaːr.tʊs] |
| Numerales latinos | |||
| ← III | IV | V → | |
|---|---|---|---|
| Cardinal: | quattuor | ||
| Ordinal: | quārtus | ||
| Distributivo: | quaternī | ||
| Adverbial: | quater | ||
Etimología[editar]
Del protoitálico *kʷatworto- (> *kʷaworto- > *kʷaorto- > quārtus), del protoindoeuropeo *kʷtur̥-tó-.123 Compárese el sánscrito चतुर्य (caturyá, "cuarto") y चतुर्थ (caturthá) ("el cuarto"), el griego antiguo homérico τέτρατος (tétratos) y ático τέταρτος (tétartos), el lituano ketvirtas, el alemán antiguo fiordo y el tocario B śtarte.14
Adjetivo ordinal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | quārtus | quārta | quārtum | quārtī | quārtae | quārta |
| Vocativo | quārte | quārta | quārtum | quārtī | quārtae | quārta |
| Acusativo | quārtum | quārtam | quārtum | quārtōs | quārtās | quārta |
| Genitivo | quārtī | quārtae | quārtī | quārtōrum | quārtārum | quārtōrum |
| Dativo | quārtō | quārtae | quārtō | quārtīs | quārtīs | quārtīs |
| Ablativo | quārtō | quārtā | quārtō | quārtīs | quārtīs | quārtīs |
- 1
- Cuarto.
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 505-06. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ Meiser, Gerhard (2002) Historische Laut- und Formenlehre der lateinischen Sprache (segunda edición). Editorial: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, p. 174. ISBN 978-3534092109
- ↑ Schrijver, Peter (1991) The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Latin. Amsterdam: Rodopi, p. 496. ISBN 90-5183-308-3
- ↑ Orel, Vladimir (2003) A Handbook of Germanic Etymology. Leiden: Brill, p. 96. ISBN 90-04-12875-1