quirite
Español[editar]
quirite | |
pronunciación (AFI) | [kiˈɾi.t̪e] |
silabación | qui-ri-te |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.te |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
quirite | quirites |
- 1
- Romano de la Antigüedad que tenía el rango de ciudadano.
Traducciones[editar]
|