quis
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
Etimología 1[editar]
quis | |
Clásico (AFI): | [kʷɪs] |
Audio (clásico) (aproximación)
Del protoitálico *kʷis [m./f.] y *kʷid [n.], y este del protoindoeuropeo *kʷe [m./f.]/*kʷis [m./f.] y *kʷid [n.].1 Compárese el hitita kui-/kue-/kuu̯a- ("quien", "que"), el sánscrito kim ("que", "cual"), el griego antiguo τίς (tís [m./f.]) y τί (tí [n.]) ("quien", "cual") y el irlandés antiguo cia ("quien").1 → quī
Pronombre interrogativo[editar]
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | ||
Nominativo | quis | quid | quī | quae | quae | |
Acusativo | quem | quid | quōs | quās | quae | |
Genitivo | cuius | quōrum | quārum | quōrum | ||
Dativo | cui | quibus | ||||
Ablativo | quō | quibus |
- 1
- Quién, cuál, qué.
- Ejemplo:
- «Quis bibit ius meum?» - ¿Quién se bebió mi caldo?
- Ejemplo:
- «Quid est ius tuum?» - ¿Cuál es tu caldo?
- Ejemplo:
- «Quid ius est?» - ¿Qué caldo es?
Pronombre indefinido[editar]
Pronombre relativo[editar]
- 3
- Alguien que, alguno que, algo que, cualquiera que.
Etimología 2[editar]
quis | |
Clásico (AFI): | [kʷɪs] |
Audio (clásico) (aproximación)
Del protoitálico *kʷis [m./f.] y *kʷid [n.], y este del protoindoeuropeo *kʷe [m./f.]/*kʷis [m./f.] y *kʷid [n.].1 Compárese el hitita kui-/kue-/kuu̯a- ("quien", "que"), el sánscrito kim ("que", "cual"), el griego antiguo τίς (tís [m./f.]) y τί (tí [n.]) ("quien", "cual") y el irlandés antiguo cia ("quien").1 → quī
Pronombre indefinido[editar]
Declinación pronominal (similar a la 1. y 2.)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | quis | qua o quae | quid | quī | quae | qua o quae |
Acusativo | quem | quam | quid | quōs | quās | qua o quae |
Genitivo | cuius | quōrum | quārum | quōrum | ||
Dativo | cui | quibus | ||||
Ablativo | quō | quā | quō | quibus |