Ir al contenido

reticent

De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  réticent
reticent
pronunciación (AFI) /ˈrɛtɪsənt/

Etimología 1

[editar]

Del latín reticentem, y este del latín reticere, del latín tacere, del protoitálico *tak-ē-, del protoindoeuropeo *tHk-eh₁-.

Adjetivo

[editar]

reticent (largo)¦comparativo: more reticent¦superlativo: most reticent

1
Reticente.

Información adicional

[editar]
reticent
clásico (AFI) /ˈre.ti.kent/
eclesiástico (AFI) /ˈre.ti.t͡ʃent/
silabación re-ti-cent
acentuación esdrújula
longitud silábica trisílaba
rimas e.ti.kent, e.ti.t͡ʃent

Forma flexiva

[editar]

Forma verbal

[editar]
1
Tercera persona del plural del presente activo de indicativo de reticeō.

Rumano

[editar]
reticent
pronunciación (AFI) / re.ti.t͡ʃent /
silabación re-ti-cent
longitud silábica trisílaba

Etimología 1

[editar]

Del francés réticent.[1]

Adjetivo

[editar]
1
Reticente.

Información adicional

[editar]

Referencias y notas

[editar]
  1. «reticent» en DEX online.