sarmentum
Latín[editar]
sarmentum | |
clásico (AFI) | [s̠ärˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [särˈmɛn̪t̪um] |
rima | en.tum |
Etimología[editar]
del verbo sarpio, sarpere ("podar la vid").1
Sustantivo neutro[editar]
2.ª declinación (-um)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | sarmentum | sarmenta |
Vocativo | sarmentum | sarmenta |
Acusativo | sarmentum | sarmenta |
Genitivo | sarmentī | sarmentōrum |
Dativo | sarmentō | sarmentīs |
Ablativo | sarmentō | sarmentīs |
- 1 Agricultura
- Sarmiento.
Referencias y notas[editar]
- ↑ «sarmentum», en Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934.