scientia
Apariencia
scientia | |
clásico (AFI) | [s̠kiˈɛn̪t̪iä] |
eclesiástico (AFI) | [ʃiˈɛnt̪͡s̪iä] |
rima | en.ti.a |
Etimología 1
[editar]De sciēns ("sabiendo", participio presente de sciō, -īre "saber") y el sufijo -ia.[1]
Sustantivo femenino
[editar]Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | scientia | scientiae |
Vocativo | scientia | scientiae |
Acusativo | scientiam | scientiās |
Genitivo | scientiae | scientiārum |
Dativo | scientiae | scientiīs |
Ablativo | scientiā | scientiīs |
- 1
- Conocimiento, experiencia, saber.
- Sinónimos: cognitio, eruditio.
- Ejemplo:
dixitque Moses ad filios Israhel ecce vocavit Dominus ex nomine Beselehel filium Uri filii Hur de tribu Iuda implevitque eum spiritu Dei sapientiae et intellegentiae et scientiae omni doctrina.→ "Dijo Moisés a los hijos de Israel: Ved que ha llamado Dios a Bezalel, hijo de Uri, hijo de Jur, de la tribu de Judá, y lo ha llenado con el espíritu divino, con sabiduría e inteligencia y conocimiento de toda doctrina" Éxodo, 35:30–31, versión Vulgata.
- 2
- Habilidad, experiencia.
- 3
- Ciencia.
Descendientes
[editar]descendientes [▲▼]
- Albanés: shkencë (sq)
- Rumano: shtiintsã (ro)
- Asturiano: ciencia (ast)
- Catalán: ciència (ca)
- Español: ciencia (es)
- Judeoespañol: sensia (lad)
- Gallego: ciencia (gl)
- Francés antiguo: sciance (fro)
- Francés: science (fr)
- Inglés: science (en)
- Italiano: scienza (it)
- Occitano: sciéncia (oc)
- Portugués: ciência (pt)
- Rumano: ştiinţă (ro)
Véase también
[editar]Referencias y notas
[editar]- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.