secundissimus
Latín[editar]
| secundissimus | |
| clásico (AFI) | [sɛ.kʊnˈdɪs.sɪ.mʊs] |
| rima | is.si.mus |
Etimología[editar]
De secundus y el sufijo -issimus.
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | secundissimus | secundissima | secundissimum | secundissimī | secundissimae | secundissima |
| Vocativo | secundissime | secundissima | secundissimum | secundissimī | secundissimae | secundissima |
| Acusativo | secundissimum | secundissimam | secundissimum | secundissimōs | secundissimās | secundissima |
| Genitivo | secundissimī | secundissimae | secundissimī | secundissimōrum | secundissimārum | secundissimōrum |
| Dativo | secundissimō | secundissimae | secundissimō | secundissimīs | secundissimīs | secundissimīs |
| Ablativo | secundissimō | secundissimā | secundissimō | secundissimīs | secundissimīs | secundissimīs |
- 1
- Superlativo de secundus.