separatio
| sēparātiō | |
| clásico (AFI) | [seː.paˈraː.tɪ.oː] |
| rima | a.ti.o |
Etimología
[editar]De sēparō, -āre ("separar") y el sufijo tiō, y aquel del prefijo sē- y parō, -āre ("proveer").[1]
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | sēparātiō | sēparātiōnēs |
| Vocativo | sēparātiō | sēparātiōnēs |
| Acusativo | sēparātiōnem | sēparātiōnēs |
| Genitivo | sēparātiōnis | sēparātiōnum |
| Dativo | sēparātiōnī | sēparātiōnibus |
| Ablativo | sēparātiōne | sēparātiōnibus |
Descendientes
[editar]
|