singuli
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
singulī | |
Clásico (AFI): | [ˈsɪŋ.gʊ.liː] |
Variante: | singulus (singular, raro) |
Numerales latinos | |||
← | I | II → | |
---|---|---|---|
Cardinal: | ūnus | ||
Ordinal: | prīmus | ||
Distributivo: | singulī | ||
Adverbial: | semel |
Etimología[editar]
Del protoitálico *sem-g-(lo-), y este del protoindoeuropeo *s(e)m-gʰ- ("único").1 La etimología *sem-ǵno- de la raíz *ǵenh₁- ("haber nacido") no es más aceptada; Meiser sugiere que singulī contiene la partícula distributiva *-gʰ- y más tarde se le agregó el sufijo *-lo-.1
→ mīlle, sēmi-, similis, sincērus
Adjetivo plural[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | ||||
Nominativo | singulī | singulae | singula | |||
Vocativo | singulī | singulae | singula | |||
Acusativo | singulōs | singulās | singula | |||
Genitivo | singulōrum | singulārum | singulōrum | |||
Dativo | singulīs | singulīs | singulīs | |||
Ablativo | singulīs | singulīs | singulīs |
- 2
- Tratado cada uno de forma particular, individual.2