skrivañ

Bretón

skrivañ
pronunciación (AFI)	/ˈskriː.vã/
variantes	skriv, skriviñ

Etimología

Del bretón medio scruyuaff.

Verbo transitivo

1

Escribir.

Conjugación

Conjugación de skrivañ

Formas no personales
Infinitivo	skrivañ
Participio presente	o skrivañ
Participio pasado	skrivet
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	skrivan	skrivez	skriv	skriv	skrivomp	skrivit	skrivont	skriver
Pretérito imperfecto	skriven	skrives	skrive	skrive	skrivemp	skrivec'h	skrivent	skrived
Pretérito perfecto	skrivis	skrivjout	skrivas	skrivas	skrivjomp	skrivjoc'h	skrivjont	skrivjod
Futuro	skrivin	skrivi	skrivo	skrivo	skrivimp	skrivot	skrivint	skrivor
Modo condicional
Presente	skrivfen	skrivfes	skrivfe	skrivfe	skrivfemp	skrivfec'h	skrivfent	skrivfed
Pretérito	skrivjen	skrivjes	skrivje	skrivje	skrivjemp	skrivjec'h	skrivjent	skrivjed
Modo imperativo
Presente		skriv	skrivet	skrivet	skrivomp	skrivit	skrivent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional

• Derivación: adskrivañ.
• Morfología: skriv, -añ (desinencia verbal).