Noruego bokmål[editar]
snø
|
Pronunciación (AFI):
|
[snøː]
|
Etimología 1[editar]
Del nórdico antiguo snær, snjór.1
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Meteorología.
- Nieve.
Etimología 2[editar]
Del nórdico antiguo snjóva.
Flexión de å snø
Infinitivo
|
å snø
|
Presente
|
snør
|
Pasado
|
snødde
|
Imperativo
|
snø
|
Participio
|
Presente
|
snøende
|
Perfecto
|
har snødd
|
- 1
- Nevar.
Véase también[editar]
Noruego nynorsk[editar]
snø
|
Pronunciación (AFI):
|
[snøː]
|
Etimología 1[editar]
Del nórdico antiguo snær, snjór.1
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Meteorología.
- Nieve.
Etimología 2[editar]
Del nórdico antiguo snjóva.
Flexión de å snø
Infinitivo
|
å snø
|
Presente
|
snør
|
Pasado
|
snødde
|
Imperativo
|
snø
|
Participio
|
Presente
|
snøande
|
Perfecto
|
har snøtt/snø(dd)
|
- 1
- Nevar.
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 Nynorskordboka og Bokmålsordboka „snø“