specialitas
Apariencia
speciālitās | |
pronunciación (AFI) | /spe.kiˈaː.li.taːs/ |
rima | a.li.tas |
Etimología
[editar]De speciālis ("particular", "específico") y el sufijo tās,[1] de speciēs ('espectáculo') y el sufijo -ālis, de speciō, -ere ("ver", "observar") y el sufijo -iēs.[2]
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | speciālitās | speciālitātēs |
Vocativo | speciālitās | speciālitātēs |
Acusativo | speciālitātem | speciālitātēs |
Genitivo | speciālitātis | speciālitātum |
Dativo | speciālitātī | speciālitātibus |
Ablativo | speciālitāte | speciālitātibus |
- 1
- Particularidad, peculiaridad.
- Uso: latín tardío.[1]
Descendientes
[editar]Descendientes [▲▼]
- Alemán: Spezialität (de)(< francés)
- Catalán: especialitat (ca)
- Español: especialidad (es)
- Francés: spécialité (fr)
- Gallego: especialidade (gl)
- Inglés: specialty (en)
- Italiano: specialità (it)
- Portugués: especialidade (pt)
Referencias y notas
[editar]- 1 2 «specialitas» en A Latin Dictionary. Charlton T. Lewis. Editado por: Charles Short. Editorial: Harper and Brothers. Nueva York, 1879. ISBN: 9780198642015.
- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.