superstitio
Latín[editar]
superstitiō | |
Clásico (AFI): | [sʊ.pɛrˈstɪ.tɪ.oː] |
Etimología[editar]
De superstes ("parado por encima (del cuerpo de un enemigo vencido)") y el sufijo -iō, y aquel del prefijo super- y stō, -āre ("estar de pie").1
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | superstitiō | superstitiōnēs |
Vocativo | superstitiō | superstitiōnēs |
Acusativo | superstitiōnem | superstitiōnēs |
Genitivo | superstitiōnis | superstitiōnum |
Dativo | superstitiōnī | superstitiōnibus |
Ablativo | superstitiōne | superstitiōnibus |
- 1
- Superstición; una creencia o práctica supersticiosa en particular.1
- 2
- Adherencia ciega o irracional a reglas.
- Uso: por extensión.1
Información adicional[editar]
Descendientes de «superstitio» en otras lenguas:
Véase también[editar]
Wikipedia en latín tiene un artículo sobre superstitio..