taciturna
Español[editar]
taciturna | |
seseante (AFI) | [t̪a.siˈt̪uɾ.na] |
no seseante (AFI) | [t̪a.θiˈt̪uɾ.na] |
silabación | ta-ci-tur-na |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | uɾ.na |
Forma adjetiva[editar]
- 1
- Forma del femenino singular de taciturno.
Indormación adicional[editar]
- Rima: [uɾ.na]
Latín[editar]
taciturna | |
clásico (AFI) | [t̪äkɪˈt̪ʊrnä] |
eclesiástico (AFI) | [t̪ät͡ʃiˈt̪urnä] |
rima | ur.na |
Forma adjetiva[editar]
- 1
- Forma del nominativo femenino singular de taciturnus.
- 2
- Forma del vocativo femenino singular de taciturnus.
- 3
- Forma del ablativo femenino singular de taciturnus.
- 4
- Forma del nominativo neutro plural de taciturnus.
- 5
- Forma del vocativo neutro plural de taciturnus.
- 6
- Forma del acusativo neutro plural de taciturnus.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras tetrasílabas
- ES:Rimas:uɾ.na
- ES:Formas adjetivas en singular
- ES:Formas adjetivas en femenino
- Latín
- LA:Rimas:ur.na
- LA:Formas adjetivas en nominativo
- LA:Formas adjetivas en singular
- LA:Formas adjetivas en femenino
- LA:Formas adjetivas en vocativo
- LA:Formas adjetivas en ablativo
- LA:Formas adjetivas en plural
- LA:Formas adjetivas en neutro
- LA:Formas adjetivas en acusativo