timpanicé
Español[editar]
timpanicé | |
seseante (AFI) | [t̪im.pa.niˈse] |
no seseante (AFI) | [t̪im.pa.niˈθe] |
silabación | tim-pa-ni-cé |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | e |
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular (yo) del pretérito perfecto simple de indicativo de timpanizarse.