truć

Polaco

Del protoeslavo *truti, a su vez del protoindoeuropeo *trowH-.

Perfectivo: otruć

1

2

Contaminar (el medio ambiente)

3

Atosigar, dar la tabarra, molestar a alguien hablándole por mucho rato de algo aburrido o insignificante

Uso: coloquial
Sinónimo: mendzić
Ejemplo: Moja mama zawsze truje mi żebym posprzątał pokój. ― Mi madre siempre me da la tabarra con que limpie mi cuarto.

Verbos: dotruwać, odtruwać, otruwać, podtruwać, przytruwać, wytruwać, zatruwać.
Sustantivos: truciciel, trucicielka, trucicielstwo, trucie, trucizna, trutka.
Adjetivos: trujący, trucicielski.
Adverbio: trująco.

Conjugación de truć
		Singular			Plural
	Persona	Masculino	Femenino	Neutro	Viril	No viril
Infinitivo		truć
Presente	Primera	truję			trujemy
	Segunda	trujesz			trujecie
	Tercera	truje			trują
	Impersonal	truje się
Pasado	Primera	trułem	trułam		truliśmy	trułyśmy
	Segunda	trułeś	trułaś		truliście	trułyście
	Tercera	truł	truła	truło	truli	truły
	Impersonal	truto
Futuro	Primera	będę truł, będę truć	będę truła, będę truć		będziemy truli, będziemy truć	będziemy truły, będziemy truć
	Segunda	będziesz truł, będziesz truć	będziesz truła, będziesz truć		będziecie truli, będziecie truć	będziecie truły, będziecie truć
	Tercera	będzie truł, będzie truć	będzie truła, będzie truć	będzie truło, będzie truć	będą truli, będą truć	będą truły, będą truć
	Impersonal	będzie truć się
Condicional	Primera	trułbym	trułabym		trulibyśmy	trułybyśmy
	Segunda	trułbyś	trułabyś		trulibyście	trułybyście
	Tercera	trułby	trułaby	trułoby	truliby	trułyby
	Impersonal	truto by
Imperativo	Primera	niech truję			trujmy
	Segunda	trujcie			truj
	Tercera	niech truje			niech trują
Participio adjetival activo		trujący	trująca	trujące	trujący	trujące
Participio adjetival pasivo		truty	truta	trute	truci	trute
Participio adverbial de presente		trując
Sustantivo verbal		trucie