tutus
Francés[editar]
tutus | |
pronunciación (AFI) | /ty.ˈty/ |
Forma sustantiva[editar]
Inglés[editar]
tutu | |
pronunciación | falta agregar |
Forma sustantiva[editar]
Latín[editar]
tūtus | |
pronunciación (AFI) | /ˈtuː.tus/ |
rima | u.tus |
Etimología[editar]
Del participio de tueor
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | tutus | tuta | tutum | tutī | tutae | tuta |
Vocativo | tute | tuta | tutum | tutī | tutae | tuta |
Acusativo | tutum | tutam | tutum | tutōs | tutās | tuta |
Genitivo | tutī | tutae | tutī | tutōrum | tutārum | tutōrum |
Dativo | tutō | tutae | tutō | tutīs | tutīs | tutīs |
Ablativo | tutō | tutā | tutō | tutīs | tutīs | tutīs |
- Comparativo: tutior, tutius
- Superlativo: tutissimus
Referencias y notas[editar]
Lewis, Charlton T. & Charles Short (ed.) (1879). «tutus“», A Latin Dictionary (en inglés). Nueva York: Harper and Brothers. ISBN 978-0-19-864201-5.