vahinko
Finés[editar]
vahinko | |
pronunciación (AFI) | [ˈʋɑ̝ˌhiŋˌko̞] |
silabación | va-hin-ko |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɑhiŋko |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo[editar]
- 1
- Daño
- 2
- Perjuicio
- 3
- Pena, lástima
- On vahinko, että ette voi tulla.
- Es una pena que no podáis/Ustedes no puedan venir.
- On vahinko, että ette voi tulla.
Declinación[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | vahinko | vahingot |
Genitivo | vahingon | vahinkojen |
Partitivo | vahinkoa | vahinkoja |
Acusativo | vahinko | vahingot |
Acusativo 2 | vahingon | |
Inesivo | vahingossa | vahingoissa |
Elativo | vahingosta | vahingoista |
Ilativo | vahinkoon | vahinkoihin |
Adesivo | vahingolla | vahingoilla |
Ablativo | vahingolta | vahingoilta |
Alativo | vahingolle | vahingoille |
Esivo | vahinkona | vahinkoina |
Traslativo | vahingoksi | vahingoiksi |
Abesivo | vahingotta | vahingoitta |
Instructivo | vahingoin | |
Comitativo | vahinkoine (+ sufijo posesivo) |