vananga
Rapa nui[editar]
vananga | |
pronunciación (AFI) | [βaˈna.ŋa] |
Etimología[editar]
Del protopolinesio oriental *wānaŋa
Sustantivo[editar]
Verbo[editar]
Infinitivo | mo vananga | |
---|---|---|
Participio pasado | ku vananga a + pron. | |
Gerundio | he vananga a + pron. | |
Presente | he vananga + pron. | |
Pretérito indefinido | i vananga + pron. | |
Pretérito perfecto | i vananga ai + pron. | |
Futuro | e vananga + pron. | |
Condicional | ka vananga + pron. | |
Imperativo | 2.ª pers. sing. | ka vananga |
1.ª pers. pl. | ki vananga |
- 2
- Hablar
Referencias y notas[editar]
- Comisión para la Estructuración de la Lengua Rapanui. 2000. Diccionario Etimológico Rapanui-Español. Valparaíso: Universidad de Playa Ancha. ISBN 956-7906-30-0