vicina
Italiano[editar]
vicina | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del italiano antiguo vicina ("vecina"), y este del latín vīcīnam ("vecina").
Forma adjetiva[editar]
- 1
- Forma del femenino singular de vicino.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
vicina | vicine |
- 2
- Vecina.
Información adicional[editar]
Italiano antiguo[editar]
vicina | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Sustantivo femenino[editar]
- 1
- Vecina.
Latín[editar]
vīcīna | |
Pronunciación (AFI): | [wiːˈkiː.na] |
Etimología[editar]
De vīcīnus ("vecino") y el sufijo -a.
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | vicina | vicinae |
Vocativo | vicina | vicinae |
Acusativo | vicinam | vicinās |
Genitivo | vicinae | vicinārum |
Dativo | vicinae | vicinīs |
Ablativo | vicinā | vicinīs |
- 1
- Vecina.
Información adicional[editar]
Descendientes de «vicina» en otras lenguas:
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Italiano-Español
- IT:Palabras de origen italiano antiguo
- IT:Formas adjetivas en femenino
- IT:Sustantivos
- IT:Sustantivos femeninos
- Italiano antiguo-Español
- ROA-OIT:Palabras de origen latino
- ROA-OIT:Sustantivos
- ROA-OIT:Sustantivos femeninos
- Latín-Español
- LA:Palabras formadas por sufijación
- LA:Palabras con el sufijo -a
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos femeninos
- LA:Primera declinación