înfuleca
Rumano[editar]
înfuleca | |
pronunciación | falta agregar |
variantes | înfulica |
Etimología[editar]
Del latín tardío *infollicāre, y este de in- y follicāre, de follis (cf. foale), del protoindoeuropeo *bʰolǵʰnis, de *bʰelǵʰ-.
Verbo transitivo[editar]
Conjugación[editar]
Información adicional[editar]
- Derivado: înfulecare.
- Anagrama: cafeniul.
Referencias y notas[editar]
- «înfuleca». En: DEX online.