Maroko
Bretón[editar]
Maroko | |
pronunciación (AFI) | /maˈrɔ.kːo/ |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio[editar]
Véase también[editar]
Vasco[editar]
Maroko | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio[editar]
Indefinido | |
---|---|
Absolutivo | Maroko |
Ergativo | Marokok |
Dativo | Marokori |
Genitivo | Marokoren |
Comitativo | Marokorekin |
Benefactivo | Marokorentzat |
Causativo | Marokorengatik |
Instrumental | Marokoz |
Inesivo | Marokon |
Separativo | Marokoko |
Adlativo | Marokora |
Adl. extremo | Marokoraino |
Ac. adlativo | Marokorantz |
Adverbial | Marokorako |
Ablativo | Marokotik |
Partitivo | Marokorik |
Prolativo | Marokotzat |
- 1
- Marruecos.
Véase también[editar]
Polaco[editar]
Maroko | |
pronunciación (AFI) | /maˈrɔ.kɔ/ ⓘ |
silabación | Ma-ro-ko |
longitud silábica | trisílaba |
rima | ɔkɔ |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio[editar]
- 1
- Marruecos.