abrevarse
Español[editar]
abrevarse | |
pronunciación (AFI) | [a.β̞ɾeˈβ̞aɾ.se] |
silabación | a-bre-var-se1 |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología[editar]
De abrevar con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal[editar]
- 1
- Darse de beber.
- Uso: figurado, se emplea también como intransitivo
Conjugación[editar]
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | abrevarse | haberse abrevado | ||||
Gerundio | abrevándose (o abrevando) | habiéndose abrevado | ||||
Participio | abrevado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me abrevo | te abrevastú te abrevásvos |
se abreva | nos abrevamos | os abreváis | se abrevan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me abrevaba | te abrevabas | se abrevaba | nos abrevábamos | os abrevabais | se abrevaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me abrevé | te abrevaste | se abrevó | nos abrevamos | os abrevasteis | se abrevaron |
Futuro | me abrevaré | te abrevarás | se abrevará | nos abrevaremos | os abrevaréis | se abrevarán |
Condicional o Pospretérito | me abrevaría | te abrevarías | se abrevaría | nos abrevaríamos | os abrevaríais | se abrevarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he abrevado | te has abrevado | se ha abrevado | nos hemos abrevado | os habéis abrevado | se han abrevado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había abrevado | te habías abrevado | se había abrevado | nos habíamos abrevado | os habíais abrevado | se habían abrevado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube abrevado | te hubiste abrevado | se hubo abrevado | nos hubimos abrevado | os hubisteis abrevado | se hubieron abrevado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré abrevado | te habrás abrevado | se habrá abrevado | nos habremos abrevado | os habréis abrevado | se habrán abrevado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría abrevado | te habrías abrevado | se habría abrevado | nos habríamos abrevado | os habríais abrevado | se habrían abrevado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me abreve | te abrevestú te abrevésvos2 |
se abreve | nos abrevemos | os abrevéis | se abreven |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me abrevara | te abrevaras | se abrevara | nos abreváramos | os abrevarais | se abrevaran |
me abrevase | te abrevases | se abrevase | nos abrevásemos | os abrevaseis | se abrevasen | |
Futuro (en desuso) | me abrevare | te abrevares | se abrevare | nos abreváremos | os abrevareis | se abrevaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya abrevado | te hayastú abrevado te hayásvos2 abrevado |
se haya abrevado | nos hayamos abrevado | os hayáis abrevado | se hayan abrevado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera abrevado | te hubieras abrevado | se hubiera abrevado | nos hubiéramos abrevado | os hubierais abrevado | se hubieran abrevado |
me hubiese abrevado | te hubieses abrevado | se hubiese abrevado | nos hubiésemos abrevado | os hubieseis abrevado | se hubiesen abrevado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere abrevado | te hubieres abrevado | se hubiere abrevado | nos hubiéremos abrevado | os hubiereis abrevado | se hubieren abrevado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | abrévatetú abrevatevos |
abrévese | abrevémonos | abrevaos | abrévense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
En general, la erre suena fuerte si está pospuesta a los prefijos ab- o sub-. Esto ocurre por ejemplo en abrogar o en subrogar. Pero es necesario que el prefijo esté presente y no forme parte del sufijo, por lo que palabras como abrir, subranquial o subrigadier no caen bajo el criterio mencionado.