De Wikcionario, el diccionario libre
Del latín absolvere.1
Sustantivo masculino animado[editar]
Flexión de absolvent
Caso
|
Singular
|
Plural
|
Nominativo
|
absolvent |
absolventi
|
Genitivo
|
absolventa |
absolventů
|
Dativo
|
absolventovi, absolventu |
absolventům
|
Acusativo
|
absolventa |
absolventy
|
Vocativo
|
absolvente |
iabsolventi
|
Locativo
|
absolventovi, absolventu |
absolventech
|
Instrumental
|
absolventem |
absolventy
|
- 1
- Graduado universitario.
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ Jiří Rejzek (2012). «absolvent», en LEDA: ČESKÝ ETYMOLOGICKÝ SLOVNÍK, segunda edición, página 44.