aliquantum
Latín[editar]
aliquantum | |
clásico (AFI) | [älʲɪˈkʷän̪t̪ʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [äliˈkwän̪t̪um] |
rima | an.tum |
Etimología 1[editar]
De aliquantus.1
Sustantivo neutro[editar]
2.ª declinación (-um)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | aliquantum | aliquanta |
Vocativo | aliquantum | aliquanta |
Acusativo | aliquantum | aliquanta |
Genitivo | aliquantī | aliquantōrum |
Dativo | aliquantō | aliquantīs |
Ablativo | aliquantō | aliquantīs |
- 1
- Especialmente con genitivo partitivo: cierta cantidad o intensidad (de), una/alguna cantidad (considerable), un poco, una parte.1
Etimología 2[editar]
De aliquantus.1
Adverbio[editar]
Forma flexiva[editar]
Forma adjetiva[editar]
- 1
- Forma del nominativo, vocativo y acusativo singular neutro de aliquantus.
- 2
- Forma del acusativo singular masculino de aliquantus.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Latín
- LA:Rimas:an.tum
- LA:Palabras endógenas
- LA:Sustantivos
- LA:Sustantivos neutros
- LA:Segunda declinación
- LA:Segunda declinación -um
- LA:Adverbios
- LA:Formas adjetivas en nominativo
- LA:Formas adjetivas en vocativo
- LA:Formas adjetivas en acusativo
- LA:Formas adjetivas en neutro
- LA:Formas adjetivas en singular
- LA:Formas adjetivas en masculino