boyardo
Español[editar]
boyardo | |
pronunciación (AFI) | [boˈʝaɾ.do] |
silabación | bo-yar-do |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | aɾ.do |
Etimología[editar]
Del francés boïard, a su vez del ruso боярин (boyarin)
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | boyardo | boyardos |
Femenino | boyarda | boyardas |
- 1
- Miembro de la nobleza feudal de los países eslavos durante el Medioevo y la Edad Moderna, feudatarios de los príncipes y consejeros suyos a través de una duma.
Véase también[editar]
Traducciones[editar]
|
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras trisílabas
- ES:Rimas:aɾ.do
- ES:Palabras provenientes del francés
- ES:Sustantivos
- ES:Sustantivos masculinos
- Español-Búlgaro
- Español-Alemán
- Español-Esperanto
- Español-Francés
- Español-Hebreo
- Español-Inglés
- Español-Lituano
- Español-Macedonio
- Español-Neerlandés
- Español-Polaco
- Español-Portugués
- Español-Rumano
- Español-Ruso
- Español-Sueco
- Español-Vietnamita
- Español-Ucraniano