chlor
Casubio[editar]
chlor | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino[editar]
Véase también[editar]
Polaco[editar]
chlor | |
pronunciación (AFI) | /xlɔr/ |
silabación | chlor |
longitud silábica | monosílaba |
rima | ɔr |
Etimología[editar]
Del latín chlorium ("cloro") y del griego antiguo χλωρός ("cloro").
Sustantivo femenino[editar]
Singular | |
---|---|
Nominativo (Mianownik) |
chlor |
Genitivo (Dopełniacz) |
chloru |
Dativo (Celownik) |
chlorowi |
Acusativo (Biernik) |
chlor |
Instrumental (Narzędnik) |
chlorem |
Locativo (Miejscownik) |
chlorze |
Vocativo (Wołacz) |
chlorze |
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del acusativo singular de chlor.
Derivados[editar]
- Sustantivos: chlorek, chloran, chlorowiec, chlorofil, chloroform, chlorowanie, chloral, chloramina, chlorocyjan.
- Verbo: chlorować.
- Adjetivos: chlorowy, chloroformowy, chlorooctowy.
- Prefijo: chloro-
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Casubio
- CSB:Sustantivos
- CSB:Sustantivos masculinos
- CSB:Elementos químicos
- Polaco
- PL:Palabras monosílabas
- PL:Rimas:ɔr
- PL:Palabras provenientes del latín
- PL:Palabras provenientes del griego antiguo
- PL:Sustantivos
- PL:Sustantivos femeninos
- PL:Elementos químicos
- PL:Formas sustantivas en acusativo
- PL:Formas sustantivas en singular