diluceo
Latín[editar]
dīlūceō | |
clásico (AFI) | [diːˈluː.kɛ.oː] |
rima | u.ke.o |
Etimología[editar]
Del prefijo dis- y lūceō ("emitir luz, brillar").1
Verbo intransitivo[editar]
presente activo dīlūceō, presente infinitivo dīlūcēre (sin raíces del perfecto ni del supino).
Conjugación[editar]
Flexión de dīlūceōsegunda conjugación, perfecto con s, sin raíz del supino, intransitivo