goubenner
Bretón[editar]
| goubenner | |
| pronunciación (AFI) | /ɡuˈbɛ.nːɛr/ |
Etimología[editar]
Del prefijo gou-, penn y el sufijo -er.
Sustantivo masculino[editar]
| Mutación | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Radical |
goubenner |
goubennerioù |
| Suave |
c'houbenner |
c'houbennerioù |
| Dura |
koubenner |
koubennerioù |
