iubilum
Latín[editar]
iubilum | |
clásico (AFI) | [ˈi̯ʊbɪɫ̪ʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈjuːbilum] |
rima | i̯u.bi.lum |
Etimología[editar]
Del hebreo יובל ("carnero") y, por extensión, shofar.
Sustantivo masculino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | iubilum | iubiluēs |
Vocativo | iubilum | iubiluēs |
Acusativo | iubiluem | iubiluēs |
Genitivo | iubiluis | iubiluum |
Dativo | iubiluī | iubiluibus |
Ablativo | iubilue | iubiluibus |