mangan
Español[editar]
mangan | |
pronunciación (AFI) | [ˈmaŋ.ɡan] |
silabación | man-gan |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | an.ɡan |
Forma verbal[editar]
- 1
- Tercera persona del plural (ellas, ellos; ustedes, 2.ª persona) del presente de indicativo de mangar.
Casubio[editar]
mangan | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino[editar]
Véase también[editar]
Polaco[editar]
mangan | |
pronunciación (AFI) | /ˈmaŋ.ɡan/ |
silabación | man-gan |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aŋɡan |
Etimología[editar]
Del latín manganum.
Sustantivo masculino[editar]
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del acusativo singular de mangan.
Derivados[editar]
- Sustantivos: manganit, manganian, nadmanganian, manganin, żelazomangan.
- Adjetivo: manganowy, manganawy.
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Wikcionario:Desambiguación
- Español
- ES:Palabras llanas
- ES:Palabras bisílabas
- ES:Rimas:an.ɡan
- ES:Formas verbales en indicativo
- Casubio
- CSB:Sustantivos
- CSB:Sustantivos masculinos
- CSB:Elementos químicos
- Polaco
- PL:Palabras bisílabas
- PL:Rimas:aŋɡan
- PL:Palabras provenientes del latín
- PL:Sustantivos
- PL:Sustantivos masculinos
- PL:Elementos químicos
- PL:Formas sustantivas en acusativo
- PL:Formas sustantivas en singular