panis
Latín[editar]
panis | |
clásico (AFI) | pānis [ˈpäːnɪs̠] ⓘ |
eclesiástico (AFI) | pānis [ˈpäːnis] |
rima | aː.nis |
Etimología 1[editar]
Incierta, a menudo asociada, por su antepasado *pāstnis, con la raíz indoeuropea peh₂- ("pacer"). Compárese el verbo pāscō, pāscere ("nutrir", "pacer").1
Sustantivo masculino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | pānis | pānēs |
Vocativo | pānis | pānēs |
Acusativo | pānem | pānēs |
Genitivo | pānis | pānum |
Dativo | pānī | pānibus |
Ablativo | pāne | pānibus |
- 3
- Hogaza de pan u objeto con esta forma.
- Derivados: panarium, panarius, panicellus, paniceus, panicium, panicoctarius, panifex, panifica, panificium, panosus, pastillum, pastillus
Descendientes[editar]
|
Véase también[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ «panis» en https://en.wiktionary.org Consultado el 14 feb 2014.