specialitas
Latín[editar]
speciālitās | |
pronunciación (AFI) | /spe.kiˈaː.li.taːs/ |
rima | a.li.tas |
Etimología[editar]
De speciālis ("particular", "específico") y el sufijo tās,1 de speciēs ("espectáculo") y el sufijo -ālis, de speciō, -ere ("ver", "observar") y el sufijo -iēs.2
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | speciālitās | speciālitātēs |
Vocativo | speciālitās | speciālitātēs |
Acusativo | speciālitātem | speciālitātēs |
Genitivo | speciālitātis | speciālitātum |
Dativo | speciālitātī | speciālitātibus |
Ablativo | speciālitāte | speciālitātibus |
- 1
- Particularidad, peculiaridad.
- Uso: latín tardío.1
Información adicional[editar]
Referencias y notas[editar]
- ↑ 1,0 1,1 Lewis, Charlton T. & Charles Short (ed.) (1879). «specialitas“», A Latin Dictionary (en inglés). Nueva York: Harper and Brothers. ISBN 978-0-19-864201-5.
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press